Jedną z postaci depresji jest depresja poporodowa. Ta poważna choroba może pojawić się u każdej kobiety, która dopiero została mamą, ale może spotkać też mężczyzn. Jak rozpoznać depresję? Kiedy należy udać się do specjalisty? Jak pomóc osobie z depresją?
Depresja poporodowa – przyczyny
Przyczyną depresji poporodowej jest to, że cały świat młodej mamy wywrócił się do góry nogami. Maleństwo, którym trzeba się zająć, niska samoocena, strach o dziecko, obawa, czy aby na pewno jest się dobrym rodzicem – nie każda kobieta jest w stanie udźwignąć tyle zmian na raz.
Zobacz: Jakie są przyczyny odwodnienia?
Depresja poporodowa – objawy
O depresji mówimy, gdy objawy utrzymują się minimum 2 tygodnie. Do objawów depresji poporodowej zalicza się:
- silne zmęczenie,
- drażliwość,
- obniżony nastrój,
- drażliwość,
- osłabienie,
- poczucie lęku,
- trudności ze snem,
- negatywne, natrętne myśli,
- trudności w podejmowaniu decyzji,
- niepodejmowanie lub unikanie opieki nad dzieckiem,
- zaburzenia apetytu,
- przy depresji mogą pojawić się myśli samobójcze.
Smutek poporodowy – baby blues
Według badań, aż 80% kobiet po porodzie doświadcza zaburzeń nastroju. Jednym z nich jest baby blues, czyli smutek poporodowy. Zwykle pojawia się 3 dni po porodzie i powinien minąć około 10go dnia połogu. Jego przyczyną jest zaburzona gospodarka hormonalna. Wśród objawów baby blues znajdują się:
- uczucie ciągłego smutku,
- zmęczenie,
- zmienność nastrojów,
- płaczliwość,
- brak cierpliwości,
- zaburzenia apetytu,
- trudności z koncentracją,
- przytłoczenie obowiązkami rodzica.
Czasami przy baby blues pojawiają się stany lękowe.
Czynniki ryzyka, mające wpływ na depresję poporodową
Mimo iż depresja poporodowa może spotkać każdą kobietę, która zostaje matką, istnieje sporo czynników, które mają wpływ na jej wystąpienie. Zaliczają się do nich:
- niechciana lub nieplanowana ciąża,
- występowanie poporodowych zaburzeń nastroju w rodzinie,
- wcześniejsze wystąpienie zaburzeń nastroju, lękowych lub snu u kobiety, która zostaje matką,
- wcześniejsze poronienia lub sytuacje, kiedy kobieta urodziła martwe dziecko,
- poważne problemy zdrowotne u nowonarodzonego dziecka,
- nasilony i wydłużający się smutek poporodowy,
- powikłania w trakcie ciąży lub porodu,
- ciężki lub długi poród,
- złe wspomnienia z sali porodowej,
- niekorzystne czynniki psychospołeczne, takie jak brak wsparcia ze strony rodziny lub partnera, problemy zawodowe, rodzinne, konflikt z partnerem, brak partnera.
Depresja poporodowa – jak pomóc?
W leczeniu depresji stosuje się farmakoterapię, psychoterapię i psychoedukację. Leki na depresję mają bezpośredni wpływ na mleko matki, dlatego stosuje się możliwie najmniejszą dawkę. Czasami farmakoterapia nie jest potrzebna. Osobom z depresją poporodową zaleca się terapię interpersonalną lub poznawczo-behawioralną. Ta pierwsza skupia się na relacjach międzyludzkich i problemach z komunikacją. Natomiast poznawczo-behawioralna koncentruje się na schematach zachowań pacjenta, nad którymi trzeba popracować. Najważniejsze w leczeniu depresji – nie tylko poporodowej – jest dobro pacjenta. Należy pamiętać, że stan zdrowia matki ma bezpośredni wpływ na dziecko. Dlatego każdy przypadek włączenia leków u chorej na depresję matki należy rozpatrzyć indywidualnie.
Zobacz: Jak leczyć przeziębienie w ciąży?
